Als je zoals ik klaarblijkelijk onder een steen vandaan komt, heb je mogelijk ook het debuut van Bosum gemist. Hoe ik al vier jaar zonder zijn album 'Ghostwood Country Club' heb overleefd is me een raadsel, maar gelukkig houdt het algoritme een vinger aan de pols. Momenteel zit ik in mijn terugkerende dreampop, darkwave en synthpop era, dus niet verwonderlijk dat deze parel voor me opdook. Bosum, een jonge Belgische artiest die qua sound moeiteloos naast Postiljonen of London Grammar stand houdt, heeft met dit album iets zeldzaams neergezet: een authentieke stijl die zowel vertrouwd als verrassend klinkt.